Балалардың өздері жасаған ойындар ерекше орын алады - оларды шығармашылық немесе сюжеттік-рөлдік ойындар деп атайды. Осы ойындарда балалар талқылап рөлдерде емес, бұл көреді, айналасында және ересектер. Шығармашылық ойын баланың жеке басын толық қалыптастырады, сондықтан ол білім берудің маңызды құралы болып табылады. Ойынға ересектерге еліктеу қиялдың жұмысымен байланысты. Бала шындықты көшірмейді, өмірдің әртүрлі әсерлерін жеке тәжірибемен біріктіреді. Басында бала ойын жоспарын ойлап тауып, оны жүзеге асырудың құралдарын табуы керек, содан кейін осы ойында өз орнын таңдауы керек. Шығармашылық ойындарды сәтті басқарудың маңызды шарты-балалардың сеніміне ие болу, олармен байланыс орнату. Бұған мұғалім ойынға байсалды, шынайы қызығушылықпен қараса, балалардың жоспарларын, олардың тәжірибелерін түсінсе ғана қол жеткізіледі. Мұндай тәрбиешіге балалар өз жоспарлары туралы қуана айтады, кеңес пен көмек алу үшін оған жүгінеді. Ересек адамның ойынға араласуы кейде ойынға дұрыс бағыт беру үшін қажет. Егер тәрбиеші балалармен сенімді қарым-қатынаста болса, араласу сәтті болады. Бала ойын барысында ашылады және оны бақылау мұғалімге баланың мінезінің әртүрлі ерекшеліктерін көруге көмектеседі. Ойындағы тәрбиенің негізгі жолы-оның мазмұнына әсер ету, яғни тақырыпты таңдау, сюжетті дамыту, рөлдерді бөлу және ойын бейнелерін жүзеге асыру. Ойын сюжеттерін балалар өз өмірлерінен таңдайды: отбасы, мектеп, балабақша, мерекелер, демалыс. Әр бала белгілі бір кәсіптегі адамды (сатушы, ұшқыш, жүргізуші) немесе отбасы мүшесін (Әке, ана, әже) бейнелейді. Ересектердің үй жұмысына еліктей отырып, балалар кейбір экономикалық дағдыларды үйренеді: олар "үйдегі" еденді сүртеді, ойыншық үстелімен жабады, қуыршақ ыдыстарын жуады. Кейде жануарлар, ертегідегі кейіпкерлер рөлдері ойнайды. Бейнені жасай отырып, бала оған жеке көзқарасын білдіреді, жеке қасиеттерін көрсетеді. Мұғалім үшін мұндай ойындарға сюжет бермеу өте маңызды, бірақ балаға ойын арқылы өз идеяларын, сезімдерін, ойларын білдіруге, балалар бастамасына кеңістік беруге мүмкіндік беру өте маңызды (бір бала жұмысқа қалай баратынын елестете отырып, ол ұйықтауға ыңғайлы болу үшін тәпішкелерін өзімен бірге алып жүретінін айтты). Ойынды қиындықпен және көркемдік белсенділікпен оңай біріктіруге болады. Балаларға өздері таңдағысы келетін мамандықты ойнауға және бала армандайтын қызметпен айналысуға ұсыныс жасауға болады. Мысалы: құрылысшы - үй салу, мұғалім - өткен сабақ тақырыбында плакат аппликация жасау, ғарышкер - зымыран жасау және т.б. балалар неғұрлым үлкен және дамыған болса, ойын пәндеріне неғұрлым талапшыл болса, соғұрлым олар шындыққа ұқсайды. Олар ойынға қажетті заттарды өздері жасауға тырысады, осылайша ойынды қиындықпен байланыстырады. Тәрбиешіге қолдау қажет, бұл ұмтылу, баланың көмектеседі.

Тәрбиеші Е. С.Барабаш