Ай мен күнге балаймын мен анамды,

Шоқ жұлдызды,теңеймін көк аспанды.

Көрмей қалсам қас қағым сәт өзіңді,

Сезінемін мен өзімді көште қалған,тастанды.

Мейір төккен күндей бізге анашым,

Біз ауырсақ бәйек болып қаласың.

«Құлыным»-деп, түн ұйқынды төрт бөліп,

Еміреніп,елегізіп жатасың.

Ортамызда жүрші аман анашым,

Түспесінші шашыңа ақ, көп әжім.

Қартаймашы, қайғырмашы, жасай бер,

Жол көрсетер, жарық берер шырағым.

Арайлым МАЛДЫБАЕВА, 5 «д» сынып оқушысы.