Жетекшісі: О.С. Никуличева.

Жиырмасыншы ғасырдың  екінші  бөлігі  және қазіргі уақыт баланы өнер құралдары арқылы  тәрбиелеу және дамыту жүйесін қалыптастыру  үрдісінің белсендірілуімен сипатталады. Көркем тәрбиенің сан алуан түрлерінің арасында  хореографияның орны ерекше.

Хореография – синтездік өнер. Ол баланың  дене, музыкалық-ырғақты, эстетикалық және, тұтас алғанда, психикалық  дамуының  міндеттерін  шешуге  мүмкіндік береді.

Келбетін , қимылдау мәдениетін,  мимикасын қалыптастыру,  музыкалық талғамын  дамыту  баланың өзіне деген сенімділігін арттырады. Қимылдарының үйлесімділігін жетілдіру баланың коммуникативтік  белсенділігін арттыруға  көмектеседі.

Сабақтардың  жоғары мәнерлілігі және эмоционалдығы  мектепке дейінгі оқушылардың  психикалық хал-жайына оң әсерін тигізеді. Студияға  әр-түрлі жастағы балалар барады.